Saga Lauris

Litill drengur me glettnisblik i augum heilsa i feimnislega og afre svo a snua ser aftur a leikjum sinum og leyfa okkur fullor na folkinu a drekka kaffi saman i nae i. etta var manudaginn 5. januar 1987. a var fyrsti vinnudagur minn sem logreglu jonn vi gotulogregludeildina i Pori. Felagi minn var reyndur og hress logreglu jonn a nafni Matti sem tok a ser a kenna nygrae ingi undirsto uatri i vi umfer argaeslu. Si degis var Saabinum snui a lei til Nakkila, ar sem Matti bjo, og ar haf i konan hans hita kaffi handa okkur. Matti syndi mer hreykinn fjolskyldu sina. a sem eg man skyrast fra essari notalegu samverustund er einmitt litli, svarthaer i Lauri sem eg raula i um i huga mer gomlu barnagaeluna Litli, litli Lauri"e;. Eftir a vi hof um veri saman a oteljandi voktum skildi lei ir okkar Matta egar eg var faer ur i starf rannsoknarlogreglumanns a logreglusto inni i Pori ann 1. februar 1988.I bokunum Norraen sakamal"e; segja islenskir logreglumenn fra merkilegum malum sem eir hafa unni a , gera grein fyrir atbur arras glaepanna, rannsokn eirra og gefa raunsanna lysingu a glaepamonnunum og ast- ae unum sem liggja a baki vo averka, bae i me sogum fra hinum Nor urlondunum og raunsonnun islenskum sakamalum.