Dzieje Uniwersytetu Warszawskiego po 1945

Trzeci tom "Dziejow Uniwersytetu Warszawskiego" obejmuje okres od zakonczenia II wojny swiatowej w 1945 r. az do wspolczesnosci. Autorzy, oprocz syntetycznej prezentacji dziejow instytucji, kresla tez plastyczne portrety spolecznosci pracownikow i studentow UW oraz - co szczegolnie istotne, zwazywszy na dramatyzm losow Polski w ostatnich dwoch stuleciach - opowiadaja historie stosunkow uczelni z wladzami politycznymi. W latach 1945-1989, podobnie jak w dwudziestoleciu miedzywojennym, Uniwersytet Warszawski zajmowal niezwykle wazne miejsce na mapie skomplikowanych relacji laczacych srodowiska naukowe, mlodziez akademicka i wladze panstwowe - tym razem podporzadkowane rzadzacej partii komunistycznej. Rozgrywajace sie tu wydarzenia mialy nierzadko niezwykle istotne znaczenie dla sytuacji w calym kraju, by wymienic chociazby brutalnie stlumione w marcu 1968 r. protesty studenckie czy formowanie sie opozycji demokratycznej. Oblicze uczelni zmienialo sie tez, co autorzy starali sie ukazac, wraz z dokonujacymi sie przemianami spolecznymi. "Dzieje" konczy rozdzial poswiecony uniwersytetowi w okresie po upadku systemu komunistycznego w 1989 r. Mimo iz lata te dzieli od wspolczesnosci stosunkowo niewielki dystans, zdecydowano sie je uwzglednic, dochodzac do wniosku, iz bez najwazniejszych faktow na temat ostatniego cwiercwiecza historii uczelni obraz jej dziejow bylby dalece niepelny. Trzy bogato ilustrowane tomy "Dziejow Uniwersytetu Warszawskiego" to pierwsza od blisko 40 lat proba calosciowego przedstawienia historii UW obejmujaca dzieje uczelni od momentu powstania do czasow wspolczesnych.