Krotka historia rozumu

W jakim punkcie znajduje sie dzis nasze zrozumienie Wszechswiata? Czy jestesmy, jak sugerowal kilka dziesiecioleci temu Stephen Hawking, na progu znalezienia odpowiedzi na wszystkie fundamentalne pytania dotyczace przyrody? A moze - podobnie jak stalo sie to na przelomie XIX i XX wieku - teorie, ktore uwazamy dzis za prawdziwe, zostana niebawem zastapione przez cos zupelnie innego? Na horyzoncie nauki pojawilo sie wiecej niz tylko kilka chmur, ktore wskazywalyby, ze ten ostatni scenariusz moze byc prawdopodobny. Stworzylismy model standardowy sil i materii, ktory z duzym powodzeniem unifikuje elektromagnetyzm i dwie sily jadrowe, jednak niemal nikt nie jest przekonany, ze ten model jest do przyjecia jako ostatnie slowo w fizyce. Jednoczesnie podejrzewamy, ze Wszechswiat, ktory widzimy nawet za pomoca najpotezniejszych instrumentow obserwacyjnych, jest zaledwie malenkim wycinkiem tego, co istnieje. Czy cala reszta to ciemna materia i ciemna energia, ktorych istnienie postuluja dzis fizycy? A jesli tak, czy ciemna materia i ciemna energia okaza sie wyjasnieniami, ktore wpasowuja sie w juz istniejace teorie - model standardowy i teorie wzglednosci Einsteina, czy tez, jak stala Plancka, doprowadza nas w koncu do calkowicie odmiennego pogladu na Wszechswiat? Czy teoria strun okaze sie prawdziwa? A jesli nie, czy kiedykolwiek odkryjemy zunifikowana teorie wszystkich sil przyrody? W swojej najnowszej ksiazce "Krotka historia rozumu" fizyk i autor bestsellerow, Leonard Mlodinow, mierzy sie z tymi pytaniami. Leonard Mlodinow uzyskal doktorat z fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, byl stypendysta Fundacji Humboldta w Instytucie Maxa Plancka, pracowal w California Institute of Technology. Autor i wspolautor (ze Stephenem Hawkingiem) ksiazek popularnonaukowych.