Zabic golebia

Swiezo przybyly z Ghany jedenastoletni Harrison Opoku mieszka z matka i starsza siostra na dziewiatym pietrze wiezowca w jednym z londynskich blokowisk. Zupelnie nieswiadomy czyhajacych na niego zagrozen Harri, wicemistrz swojej klasy w sprincie, pedzi przez nowe zycie w butach z trzema paskami Adidasa wlasnorecznie namalowanymi czarnym flamastrem. Rownie zafascynowany osiedlowym gangiem, co golebiem przysiadajacym na jego balkonie, Harri przyswaja sobie wiele osobliwych elementow nowego zycia w Anglii: obserwuje, slucha i uczy sie sztuczek umozliwiajacych przetrwanie w miejskiej dzungli. Kiedy jednak na glownej ulicy osiedla, od ciosow nozem ginie chlopiec, i policka apeluje o zglaszanie sie swiadkow, zapada zmowa milczenia. Harri postanawia wszczac wlasne sledztwo. W ten sposob nieswiadomie naraza kruchy kokon bezpieczenstwa, jakim matka otoczyla rodzine. Zabic golebia, historia zderzenia niewinnosci z przemoca, nadziei z brutalnoscia swiata, ukazuje przejmujacy portret chlopca u progu doroslosci. Ta powiesc z godnym podziwu mistrzostwem pokazuje przerazonych nastolatkow kryjacych sie pod maskami twardzieli z gangu. Observer Historia Harrisona wciaga bez reszty. Jedna z najtrudniejszych rzeczy w literaturze jest pisanie z punktu widzenia dziecka. Stephen Kelman robi to genialnie. Guardian Powiesc Stephena Kelmana to przejmujaca historia, wartka akcja i pelni wdzieku bohaterowie. Zywy portret namalowany uczciwie, zyczliwie i dowcipnie. Daily Telegraph