Zadanie niemozliwego

Slavoj Zizek (ur. 1949), slowenski filozof spoleczny, swiatowej slawy enfant terrible antykapitalizmu, rozmawia tu z Koreanczykami (poludniowymi, nie polnocnymi, az tak lewicowy nie jest). Z tej ksiazki-wywiadu opublikowanej jesienia 2013 roku mozna sie dowiedziec, co Zizek mysli o podstawowych kwestiach dzisiejszego swiata: polityce jako takiej, ponowoczesnosci, demokracji, przemocy i rewolucji. Mozna tez poznac jego wizje walki z niesprawiedliwosciami tego swiata. Nowe, lepsze spoleczenstwo jest tym "niemozliwym", do ktorego trzeba dazyc. Rewolucja - tu zupelnie pozbawiona przemocy poza przemoca "symboliczna" - nie ma polegac tylko na modyfikacjach wewnatrz ukladu odniesienia, lecz na zmianie samego tego ukladu. Polityka jest dziedzina ostatecznych decyzji, ktore nie maja juz zadnych wyzszych instancji dajacych oparcie. Czlowiek ponowoczesny to czlowiek takich decyzji. W tym heroiczno-rewolucyjnym nastawieniu, przekonany, ze dzisiejszy kapitalizm rozwiodl sie z demokracja, Zizek szuka mozliwych rozwiazan w wydarzeniach ostatnich lat, zwlaszcza w ludowych rewoltach krajow arabskich. Nie gardzi rozwazaniami nad Hollywood, powiescia kryminalna, populizmem w Ameryce Lacinskiej czy nowym kolonializmem Chin. Wszedzie tam, w grzaskim swiecie pozbawionym jakiejkolwiek z gory zadanej harmonii, moze nagle wychynac zbawcze "niemozliwe".